Oktober 2020
Het vuur riep mij al een tijdje, terwijl ik er eigenlijk doodsbang voor ben. Zelfs zo bang, dat als mijn man de Ofyr aan stak ik er met een hele grote boog omheen liep en niet in de buurt durfde te komen. Vuurwerk vond ik doodeng. Waar die angst vandaan kwam, dat wist ik op dat moment niet.
Op een gegeven moment zag ik een post van een lieve sister Judith waarin ze deelde over het vuur. Ik voelde in mijn hele lichaam, dat ik hier iets mee moest. Zodoende had ik haar gevraagd of zij mij kon helpen om een ritueel met vuur kon maken. Het waren uiteindelijk 3 sessies met haar, waarin mijn avontuur naar mijn vuur begon.
Levenslust
Met de voorbereidingen naar de eerste sessie mocht ik me tijdens een meditatie en een kaars verbinden met het element vuur. Ik teken heel graag, door me te verbinden met het vuur voel ik een enorme creatieve drijfveer opkomen. Er kwamen 3 woorden met 3 bijbehorende tekeningen in mij op. De 3 woorden waren: dans, levenslust en warmte. Ontmoet “levenslust”:
Als ik zo naar haar kijk, kan ik naar haar blijven kijken. Alsof je recht in haar ziel kijkt. De allereerste keer dat ik naar haar staarde, voelde ik verdriet opkomen van lang geleden. Ver voor mijn tijd, ik hoorde het schreeuwen van vrouwen op de brandstapel. Het gaat door merg en been. Maar vreemd genoeg staat ze ook voor mij voor “levenslust”. Het vuur in jezelf ontbranden.
Ontsteken 1e eigen vuur
We zijn in mijn eigen bos, omdat ik voelde dat ik het daar moest doen. In de eerste 2 sessies zijn we aan het afstemmen waar mijn vuur moet komen. Hier is ook mijn eigen Mesa* (= medicijnbuidel) gevormd. Het grappige is, dat het precies op de plek is waar ik ook mijn meditaties en bosbaden geef. Ik zat al intuïtief op de juiste plek 😉
En, dan is het zover ik mag mijn eerste vuur ontsteken, wat vond ik het spannend. Het was een heel bescheiden vuur, maar precies goed voor mij. Kijkend naar mijn 1e vuur voelde ik de drang om klanken uit te brengen, maar ik slikte ze weer in. Ik voelde een angst om mezelf te uiten.
Ik heb 2 stokken, een stok voor het verleden en een voor de toekomst, die op het vuur gaan. In de eerste vuren wilde ze nog niet helemaal ontbranden, maar het voelde voor mij helemaal goed. Een intentie wat je wilt achterlaten en een intentie wat je wilt meenemen heeft tijd nodig om te integreren. Deze stokken zijn uiteindelijk bij mijn 4e vuur helemaal opgebrand.
Een muurtje van Aarde om het vuur, staat voor vertrouwen!
Judith
Door elke keer mijn vuur te ontsteken, voelde het vuur steeds meer vertrouwd aan en daar kwamen mijn eerste klanken. De tranen rolde over mijn wangen. Ze kwamen recht uit mijn ziel. Mijn vuur en vuurplek krijgen steeds meer body, de kring wordt steeds groter. Waar het begon met een kleine cirkel van vuur, wordt het steeds meer vertrouwd en wordt het ook echt mijn vuur. Tijdens mijn 4e vuur voelde ik, dat er een muurtje van Aarde eromheen moest. Ik hoorde later, dat het muurtje van Aarde voor vertrouwen staat.
*Een mesa wordt ook wel een medicijnbuidel genoemd en wordt door sjamanen (paqo) gebruikt voor o.a. inwijdingen en helingen. Hierin zitten krachtvoorwerpen om mee te werken. Het bestaat uit een daarvoor bestemde doeken uit het Andes, een binnendoek en een buitendoek. Het wordt met behulp van een geweven koord, watana, gesloten.
Een mesa geeft je kracht om het eigen vuur in je hart en van je geliefden weer te ontsteken. Je mesa is je hart, een verlengstuk van je hart, luister en het zal je helpen. Jouw mesa zal je beschermen, helen en kracht geven!
Mijn 5e vuur
Het ontsteken van het vuur is iedere keer met tussenpozen gedaan, zodat het tijd heeft om te kunnen groeien. Je voelt zelf intuïtief aan, wanneer je het volgende vuur wilt ontsteken. Mijn 5e vuur was eind april om precies te zijn, woensdag 28 april. Het was een zonnige dag en de dag van nieuwe versoepelingen. Ditmaal ging Nathalie met me mee. Zij had in een van mijn posts op Instagram over mijn vuurrituelen gelezen, dat ik een vuurlied heb en wilde mij graag een keer begeleiden met haar mooie paardendrum.
Wat een bijzondere ervaring was dit. Ik opende de cirkel van de elementen, Nathalie volgde met haar drum en ik met mijn lied. Mijn vuurlied komt recht uit mijn hart en is heel persoonlijk. Het is niet echt een lied van woorden, maar van klanken. Zie het als mijn zielenlied. Door de resonantie van het geluid van de drum kon ik nog dieper gaan. Ik hoorde de omgevingsgeluiden niet meer, alleen de drum en mijn klanken. Nadat de drum was gestopt werd ik me weer bewust van de omgeving en de fluitende vogels.
Nog tweemaal mijn vuur ontsteken en dan is het medicijnwiel rond. Je moet namelijk 7 maal jouw eigen vuur ontsteken en dan is het medicijnwiel rond.
Mijn buizerd veer
Mijn 7e en tevens laatste vuur ontstoken voor het medicijnwiel. Het medicijnwiel is nu rond. Het was voor mij ditmaal extra beladen, omdat ik tijdens eerdere meditaties voelde, dat het tijd was om mijn bijzondere buizerd veer echt los te laten. Deze veer kwam op mijn pad tijdens een van mijn wandelingen in het bos in mijn burn-out periode. Ik droeg haar al sinds eind 2017 met me mee!
Zij gaf mij kracht. Maar op het moment dat ik met mijn eerste vuur startte, voelde ik eigenlijk al dat het tijd was om haar los te laten. Hoe? Dat wist ik niet. Ze zat eerst op mijn krachtstok, later op mijn mesa. Zij representeerde voor mij het element Lucht, mijn adem. En, woensdag was het zover. Het moest op 26 mei met de supermaan gebeuren.
Ik wilde hout gaan sprokkelen voor mijn laatste vuur en zag onze eigen huisbuizerd boven mijn hoofd uitvliegen en een rondje maken boven mijn hoofd. Misschien als teken, dat het goed is? Een traan biggelt over mijn wangen. Ja, ze moet terug naar huis, ik had haar niet meer nodig. Ze hadden in de middag regen voorspelt, maar de lucht was blauw en de zon scheen. Alsof het universum mee werkte. Tijdens het sprokkelen hoefde ik niet ver te zoeken er lag letterlijk een bosje kleine takjes van de grove Den** bij elkaar. Ik wist intuïtief dat ik hier mijn bijzondere buizerd veer in kon leggen op het vuur. Het was zover…Oh, wat kwam er nog een groot verdriet naar boven, maar ik wist dat ik haar echt moest laten gaan.
Door het loslaten van mijn bijzondere buizerd veer is er een blok van mijn hart gegaan. Ik voelde me letterlijk lichter en mijn vuurlied klinkt nog helderder dan ooit! Mijn klanken zijn minder beladen en vrolijker. Mijn hart zingt en ik kan blijven zingen en dansen.
**De Grove Den is een goede leermeester die je begeleid op je pad van heling en éénwording met jezelf. Met respect voor jouw wezen zal de Grove Den een heilige ruimte om je heen creëren waarin je vrijelijk even kan zijn, loslaten en intens ervaren. Nu laat je jezelf pas echt zien, volledig en onomwonden.
Transformatie
Nu begrijp ik ook waarom je je vuur 7 maal moet ontsteken, omdat er een transformatie in jezelf op gang wordt gezet. Dit doe je niet even, maar het heeft tijd nodig. Het is een reis naar binnen. Tijdens deze reis heb ik geleerd om mijn stem weer te laten horen middels mijn vuurlied. Maar het was voor mij ook een reis van loslaten en onthechten van het oude en het nieuwe verwelkomen.
Zoals je misschien al kan raden, mijn hele avontuur naar het vuur, is mijn weg naar mijn eigen innerlijke vuur geweest. Wat was het een intense reis, maar wel mijn reis naar mijn eigen innerlijk vuur! 🙏 🔥 ❤️
Dankjewel lieve Judith en Nathalie en alle vrouwen en mannen, die mijn verhaal wilde volgen!
Liefs,
Samantha